Son günlerde politikadan spora herkes yine yeni ve yeniden \’adalet\’ peşinde. Lakin her zamanki gibi herkes adaleti sadece kendisine istemekte. Adalet, altından bir tokmak. O kadar kıymetli ki paylaşılamıyor. Herkes onu yalnızca kendisine saklamak istiyor. Yani bizdeki adalet, \’sadece bize adil\’ olmak hükmünde. Yoksa gerçek anlamıyla ilgisi yok elbette.
Politika, edebiyat, spor, sinema, sanat, basın ya da her ne olursa olsun, alan fark etmeksizin hepimiz \’adil olunsun!\’ diye haykırırken her nedense her seferinde sadece \’kendi haklarımızın – kendi haklılıklarımızın- peşindeyiz. Karşımızdakilerin asla ama asla doğru bir şey yapma, doğru davranma olasılıkları bile yok. Biz her zaman haklıyız ve haksızlık / adaletsizlik sadece bize karşı yapılmaya ısrarla devam ediyor. Hep bize, her zaman bize adil değiller!
Aynı konuda, aynı rekabet alanında, aynı oyunda bize karşı yapılan tün hataları feryat figan anlatırken, o oyunu oynamamızı, orada olmamızı sağlayan rakibimize yapılan yani bizim lehimize / çıkarımıza yapılan tek bir hatayı bile görmüyoruz. Daha doğrusu görüyoruz da onları da söylemek işimize gelmiyor. Hiç gelmedi!
Oysa, bir şeylerin değişmesini istiyorsak, gerçekten adalet istiyorsak ünlü bir rock grubunun, 7 Eylül 1988\’de yayınlanan albüm ismine bir göz atmak gerekiyor. Metallica, dünya çapında çok satan albümüne \’And justice for all\’\’ adını koymuştu. Yani, \’Ve herkes için adalet.\’\’
Bağıra çağıra, salya sümük haykırarak, \’Yeter!\’\’ diyen koca koca insanlara sesleniyorum. Hangi iş kolunda çalışıyor olursanız olun. Kim olursanız olun. Sadece size değil, sadece kendinize değil, herkese lazım adalet! Kendi adaletinizi tasarlarsanız onun adı \’sadece size adalet\’ oluyor çünkü. Komik oluyorsunuz.
Bugün, 2021 Yılında hala \’gelişmiş\’ ülke olamadıysak bunun ilk nedenidir adalet. Bizde, adalet herkesin kendine!
6 Mart, 2021 – İstanbul
